Door gedachten gedragen

als letters zwijgen in de laatste zucht het kaarsvet stolt op de kreukelhuid geboren, herboren in een nieuwe tijd steek de kaarsen maar aan voor de doener de zwijger de barmhartige de krijger voor het licht in de nacht tot het kaarsvet stolt

hoor je het stt … daar… in het gebroken tegenlicht schud de nacht zijn gewaad af het ochtendgloren is nog breekbaar hoor je het stt … daar… hier is gevonden

Kom sta op het regent het gras wordt nat zachte wind waait maar bruut geweld komt eraan kom sta op het regent je wordt vermist in alle talen ik mis je lippen robijnrood als het bloed van mijn hart wie heeft verloren jij of ik

Ik sta op de rand van de weegschaal buiten tikt de tijd rustig door ik voel de druk van blijven of meedoen zou het helpen als ik naakt ga of sluit ik de ogen in de keuken ruikt het lekker

Ze hadden ons regen beloofd. In meer of mindere mate zie mij nu niet met een gietertje staan alles is verdronken en verzopen het lijkt een kleine binnenzee hoor de meeuwen krijsen het is best fijn hier de rust stijgt op door de rust bedolven ik wil deinen op de golven zitten aan het strand ik voel de wind in mijn gezicht best koud hier ik ga naar huis.

Op weg naar een mooie horizon vol mogelijkheden en kansen waar ik vloog waar ik opging in die ander verloren we elkander uit het oog want de avondschemering brak aan gebroken vleugels en gesneuvelde liefde aangespoeld bij het beloofde witte zand het getij was ongunstig

Zoek me onder schelpen graaf zand creëer dorpen bouw kastelen vloedspugend schuim wiste mijn naam maar ik lig er voor altijd begraven.

I would still close my eyes for the gleaming morning light the daily worries such as "what do we eat today" a list for groceries and that one bill that still to be paid make an appointment for the dentist and quickly even by bike to supermarket order the right dog food hand in books at the library and write a message for the newspaper but quickly opened them again it couldn't wait maybe a little longer tomorrow

       Met trots presenteer ik mijn nieuwe bundel !

mijn vingers bewegen over de toetsen van mijn laptop de pluimen zwaaien vanuit de tuin ook de boeddha is omhuld door siergras twee dikke kruisspinnen zitten als poortwachters met enorme webben stiekem ben ik een bewonderaar de zon piept net over de schutting en zet de mussen en koolmezen in de ochtendzon tortels pikken tussen het grind een dikke naaktslak getuigt nog van de nacht-regen de kussens van de tuinstoelen moeten ook maar weer eens naar de zolder de parasol mag zijn winterjas aan morgen word ook weer een herfstdag

Het 5e Augusta Peaux festival in Simonshaven. Samen met andere dichters, muzikanten en het bewegingstheater mocht ik hier optreden.

pannenkoek stel je voor dat jij mijn pannenkoek was zo een van meergranen ik had je met liefde gedraaid of omhoog gegooid zacht opgevangen en op mijn bord laten glijden liefdeshartjes van stroop gemaakt elke hap puur genot want liefde gaat door de maag

Ik ben zo klein in deze wereld met dagen dat ik de hoop verlies voor mij en jou voor nu en later maar ook gelukkig vol vertrouwen het komt wel goed ook als ik er niet meer ben draait de wereld door ik heb mijn liefde gegeven aan die het wilde en die ik liefhad klein in wensen groot in liefde.

Kom genieten, wees welkom! (klik op de link)  Met optredens van: Poëzie: Mario Molegraaf  Joop van der Hor Addo Koning Eline Bierling Ronald Bottelier Magda Haan Albert Prins Ria Giskes Joz Knoop Thea Boom-Legierse Atelier De Kwast (met schilderijen) Muziek: Renate Spierdijk (muziek en poëzie) Angelo van Bebberen (muziek) Clementine Volker Maarten Willems Willem Arends Bewegingstheater: John Giskes  Honza Svasek  Svadodo  Houtkunstenaar: Evert Peelen  Proza: Constant Schorel  Adrie Eijke  en gedichten van Remko Koplamp.

ik heb mijn vleugels uitgedaan mijn vlieguren zijn geteld het boetekleed dat al jarenlang verstoft in de kast lag in afwachting op deze dag opgepakt en zacht over mijn schouders laten glijden hoezeer het verlangen ook schreeuwt om vrijheid zij zal er nu alleen zijn in mijn dromen de pijn van vermeende schuld is misschien wel verlichting en zoet van smaak

als mijn woorden zingen op de drum van je hart je mond gesmoord is door onze liefde mag ik dan ook wonen in je gedachten en dromen en blijven op zonnige en regenachtige dagen tot een van ons kiest voor andere zinnen of een ander pad

Als de kaarsen langzaam doven gedachten en herinneringen gesproken van jong en oud, van toen en nu in snikkend verdriet blijf ik nog even bij je staan Als jouw muziek langzaam versterft de laatste stappen verdwijnen uit de overvolle zaal ... blijf ik nog even bij je staan Stilte is hoorbaar maar ik hoor taalloos je stem Lief ontwaak in je onbestaan! en voel je lippen op mijn wonden.

zie ik mijn boom huilen of is ze in de rouw moet ik het nog even aankijken of zoeken op internet de bomendokter bellen een diagnose laten stellen gaat ze ons binnenkort verlaten komt het door de hitte haar wortels uitgedroogd of het gekrakeel van de vogels het voortdurend zwart wonen door merels en mussen heeft ze ons gedoogd moet ik tegen haar praten of in omhelzing troosten of gewoon met rust laten elke dag haar tranen rapen

Kijk niet naar de letters maar naar mijn woorden luister niet naar mijn zinnen maar open mijn boek raak het verhaal niet kwijt in de zoektocht naar jouw waarheid ruik de zonnebloemen op de velden in het land van lavendel en stokbrood luister naar het water en zoek de bron meanderend door het landschap die uitmondt in de zee glinsterend in de avondzon voel op je lippen het zout van mijn lichaam in de glooiingen waar jij en ik samen smelten.

Bij het tijdschrift o-o-go 47 van De Reizende Dichters mocht ik ditmaal het cover-gedicht schrijven, thema 'dichter bei elkaar'. Hier wordt de dichterlijke beschreven en toegepast.

waar zijn de rozen de zomers die ik geschreven heb bospaden vol dennengeur en de dennenappels met geluk waar zijn de paddenstoelen met rood en witte stippen lanen van eeuwige trouw en uitlopers van jong geluk waar zijn de sprookjes met de boze wolf en jager het spoor van broodkruimels en knibbel knabbel knuisje als ik loop in dit grote bos of loop ik in de wolken?

( n.a.v. van een overzicht van ons energiegebruik) Kollossale Reuzen Als er molens aan de horizon staan waarmee geen graan gemalen wordt zonder molenaar die de wieken op de wind zet of omhoog kijkt naar de wolken naar de grillen van het weer maar blikvangers opwekkers van duurzame energie windvangers voor groene stroom de (horizon) veranderd is door slagschaduw en onzekerheid vechten we tegen kollossale reuzen net als Don Quichot of wanen we ons rijk op de rug van de ezel. © Magda Haan

waar de straten geen namen hebben en de mensen nog tijd de zon wolkeloos kan schijnen en nevel op de velden ligt daar bouwen we onze liefde waar de woestijn een oase is in zandkastelen kunnen schuilen bij storm en kou regenbuien vallen bij droge tijden daar bouwen we onze liefde waar zure regen niet bestaat de bomen ruisen door de wind aangewakkerd tot een lentestorm of is gaan liggen daar bouwen we onze liefde

Optreden bij Rar Spijkenisse t.g.v. opening expositie De Zee wat een mooie middag! Poëzie/Proza en Kunst.

Naar aanleiding van het boek 'De ondergang' van Corine Hartman. De ondergang Bereid je voor de wereld vergaat vlucht of bouw iets snel, die dag die tijd is het te laat de wereld vergaat de ondergang gaat komen Maya’s hebben het voorspeld ik ben bereid mij zal het niet gebeuren ik ben de Noach van deze tijd bouw een moderne bunker hoog in de Franse bergen met jaren voorraad en een kinderplan alleen mensen zonder mededogen snel, die dag die tijd is het te laat ik ga over lijken niets zal in de weg staan die stem, die stem je doet het goed mag geen zwakte laten blijken een doodsklap na lang zuipen weggegleden op de badkamervloer voorover in het supergrote bad. de ondergang lag steeds op de loer © Magda Haan

https://www.regioartrijnmond.nl/podium-27-4/ Op 27 april is er een Podium met als thema ‘Zee’, voorafgaand aan de expositie-opening rond hetzelfde thema. Er is poëzie van: ... Meer weergeven regioartrijnmond.nl Podium 27-4 – Regio Art Rijnmond | galerie | cursussen | kunstuitleen Podium 27-4 Op 27 april is er een Podium met als thema ‘Zee’, voorafgaand aan de expositie-opening rond hetzelfde thema. Er is poëzie van:Albert…

Dag van de Aarde op de loer geworteld in de aarde staar ik naar de overkant als oeverling en voel de branding steeds overspoelen geniepige witte kopjes steken hun hoofden op een bries ligt op de loer maar ik luister niet en sla een zeezucht © Magda Haan

De wandeling brengt mij naar een open vlakte waar sloten lange lijnen trekken en treinen voorbij zoeven van hier naar daar. Tijdschema’s spelen daar een rol en ik sta hier stil in mijn eigen tijd, al gearriveerd. De reis is al gedaan, alleen de plaats is nog onbekend waar ik zal uitstappen en de deur hoor dicht slaan. Vandaag loop ik nog en bouw muren en kastelen waar de koning woont met zijn gemalin en het einde lang en gelukkig is, sprookjes geloofd worden met rode oortjes en blije gezichten. Op de laatste bladzij valt het doek.

is de onschuld onschuldig wie bepaalt de onschuld en is de onschuld hier net zo onschuldig als ergens anders is de onschuld schuldig in mijn ogen of heb ik die verloren door jouw schuld maak ik mij schuldig door ongeloof in onschuld ligt de onschuld vast in elk mens of ben je bij voorbaat schuldig tot de onschuld bewezen is

heeft de nacht je niet gedragen en de zon je niet gekust mocht je de sterren niet tellen die nog moesten vallen was de duisternis nog te diep in je koude hart het verlangen nog niet zichtbaar naar liefde en warmte zo intens maar te diep verstopt schuilde je liever in de spelonken van de wanhoop terwijl armen wachten naar je uitgestoken hand