Dag van de Aarde
op de loer
geworteld in de aarde
staar ik naar de overkant
als oeverling
en voel de branding
steeds overspoelen
geniepige witte kopjes
steken hun hoofden op
een bries ligt op de loer
maar ik luister niet
en sla een zeezucht
© Magda Haan
-
De tijd, de tijd, is de oliebollentijd weer voorbij? tempus wat als het water stilstaat de bron opgedroogd in krakende aarde zichtbare gr...
-
ook in de herfst zou ik ook mijn geliefde kunnen schrijven klaprozenvelden aanbidden op papier mijn rode rok kunnen laten zwieren oliebol...
-
Blij verrast dat mijn ingezonden gedicht geselecteerd is voor de bundel. proosten aan de frontlijn de horizon gilt naar alle tijden tijden...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten