Optreden bij Rar Spijkenisse t.g.v. opening expositie De Zee
wat een mooie middag! Poëzie/Proza en Kunst.

Naar aanleiding van het boek 'De ondergang' van Corine Hartman.

De ondergang

Bereid je voor
de wereld vergaat
vlucht of bouw iets
snel, die dag
die tijd is het te laat

de wereld vergaat
de ondergang gaat komen
Maya’s hebben het voorspeld
ik ben bereid
mij zal het niet gebeuren
ik ben de Noach van deze tijd

bouw een moderne bunker
hoog in de Franse bergen
met jaren voorraad
en een kinderplan
alleen mensen
zonder mededogen
snel, die dag
die tijd is het te laat

ik ga over lijken
niets zal in de weg staan
die stem, die stem
je doet het goed
mag geen zwakte laten blijken

een doodsklap na lang zuipen
weggegleden op de badkamervloer
voorover in het supergrote bad.
de ondergang lag steeds op de loer

© Magda Haan

https://www.regioartrijnmond.nl/podium-27-4/

Op 27 april is er een Podium met als thema ‘Zee’, voorafgaand aan de expositie-opening rond hetzelfde thema.

Er is poëzie van:...

Meer weergeven

regioartrijnmond.nl

Podium 27-4 – Regio Art Rijnmond | galerie | cursussen | kunstuitleen

Podium 27-4 Op 27 april is er een Podium met als thema ‘Zee’, voorafgaand aan de expositie-opening rond hetzelfde thema. Er is poëzie van:Albert…

Dag van de Aarde

op de loer

geworteld in de aarde
staar ik naar de overkant
als oeverling
en voel de branding
steeds overspoelen

geniepige witte kopjes
steken hun hoofden op
een bries ligt op de loer
maar ik luister niet
en sla een zeezucht

© Magda Haan

lijnen

De wandeling brengt mij naar een open vlakte waar sloten lange lijnen trekken en treinen voorbij zoeven van hier naar daar. Tijdschema’s spelen daar een rol en ik sta hier

stil in mijn eigen tijd, al gearriveerd. De reis is al gedaan, alleen de plaats is nog onbekend waar ik zal uitstappen en de deur hoor dicht slaan. Vandaag loop ik nog

en bouw muren en kastelen waar de koning woont met zijn gemalin en het einde lang en gelukkig is, sprookjes geloofd worden met rode oortjes en blije gezichten. Op de laatste bladzij valt het doek.

onschuld

is de onschuld onschuldig
wie bepaalt de onschuld
en is de onschuld hier
net zo onschuldig
als ergens anders
is de onschuld schuldig
in mijn ogen
of heb ik die verloren
door jouw schuld
maak ik mij schuldig
door ongeloof
in onschuld
ligt de onschuld vast
in elk mens
of ben je bij voorbaat
schuldig tot de onschuld
bewezen is

uitgestoken hand

heeft de nacht je niet gedragen

en de zon je niet gekust

mocht je de sterren niet tellen

die nog moesten vallen

was de duisternis nog te diep

in je koude hart

het verlangen nog niet zichtbaar

naar liefde en warmte

zo intens maar te diep verstopt

schuilde je liever in de spelonken

van de wanhoop

terwijl armen wachten

naar je uitgestoken hand

schuilen

als ik klaprozen vang
in een liefdesgedicht
door de bloemenvelden ren
met het zomerlicht
mijn liefde schrijf
in de stille nacht

mag ik dan met je wiegen
schuilen in je schoot
mijn armen uitstrekken
en luisteren naar al je woorden
terugdenken zover we kunnen
of samen zwijgzaam kijken
naar de sterren