uitgestoken hand

heeft de nacht je niet gedragen

en de zon je niet gekust

mocht je de sterren niet tellen

die nog moesten vallen

was de duisternis nog te diep

in je koude hart

het verlangen nog niet zichtbaar

naar liefde en warmte

zo intens maar te diep verstopt

schuilde je liever in de spelonken

van de wanhoop

terwijl armen wachten

naar je uitgestoken hand