ik droomde al vaker
dat ik in een duinpad liep
op blote voeten die nog niet
gewend waren aan de zon
en het zachte hete zand
mijn schoenen met rood gekleurde
veters bungelden losjes mee
met de tred in mijn handen
liep ik hier gisteren ook al niet
en vorige week en het jaar ervoor
was het echt of een verlangen
muziekstukken tussen mijn oren
pianogeheimen geschreven voor mij
Magda Haan
Hoe mooi doelloosheid kan zijn
door vleugels uit te slaan op eigen domein
de tuin met achterstallig onderhoud
opeens een pluktuin wordt genoemd
op de koffie bij de buurvrouw een meidending
de specht van vorig jaar het nest herbruikt
supermarktkarren getrokken
door ogen met een eigen spreektaal
teruggeworpen op eigen creativiteit
de boekenkast eindelijk afgestoft
titels ontdekt en herlezen
Je mag drie keer vallen
het haar in een staart doen
roepen in de verte waar
ganzen je overstemmen
je mag aardappelen schillen
ongeschild is beter zeggen ze
het vlees eerst plat slaan
maar liever zie ik ze grazen
je mag zoenen in de duisternis
en neuriën in het ochtendlicht
je mag alles zolang je jezelf
maar niet mist.
ook in de herfst zou ik ook mijn geliefde kunnen schrijven klaprozenvelden aanbidden op papier mijn rode rok kunnen laten zwieren oliebol...
