zondag 28 juli 2019

Onbestaan


Als de kaarsen langzaam doven
gedachten en herinneringen gesproken
van jong en oud, van toen en nu
in snikkend verdriet
blijf ik nog even bij je staan

Als jouw muziek langzaam versterft
de laatste stappen verdwijnen
uit de overvolle zaal ...
blijf ik nog even bij je staan

Stilte is hoorbaar
maar ik hoor taalloos je stem
Lief ontwaak in je onbestaan!
en voel je lippen
op mijn wonden.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten

foto's

voor ik kamers sluit kijk in ogen van toen en nu kinderen nu al man en vrouw grijs haar en kindervoetjes moederogen nog even bruin ge...