donderdag 15 augustus 2019

zoet van smaak



ik heb mijn vleugels uitgedaan
mijn vlieguren zijn geteld
het boetekleed dat al jarenlang
verstoft in de kast lag
in afwachting op deze dag
opgepakt en zacht
over mijn schouders laten glijden

hoezeer het verlangen
ook schreeuwt om vrijheid
zij zal er nu alleen zijn in mijn dromen
de pijn van vermeende schuld is
misschien wel verlichting
en zoet van smaak



-

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Abonneren op: Reacties posten (Atom)

golven van het leven

  aan de vloedlijn sta ik aanschouw de golven die groeien en groeien en vlak voor mijn voeten lijken op te lossen ik wacht op die ene

  • (geen titel)
      ook in de herfst zou ik ook mijn geliefde kunnen schrijven klaprozenvelden aanbidden op papier mijn rode rok kunnen laten zwieren oliebol...
  • Anti-Kraak
      De lucht is rood gekleurd de avond ligt op de loer De lucht met kou gevuld het ijs nog niet gebroken Het vogelhuis nog onbewoond ge...
  • Poempata jury
      Blij verrast dat mijn ingezonden gedicht geselecteerd is voor de bundel. proosten aan de frontlijn de horizon gilt naar alle tijden tijden...