donderdag 15 augustus 2019
zoet van smaak
ik heb mijn vleugels uitgedaan
mijn vlieguren zijn geteld
het boetekleed dat al jarenlang
verstoft in de kast lag
in afwachting op deze dag
opgepakt en zacht
over mijn schouders laten glijden
hoezeer het verlangen
ook schreeuwt om vrijheid
zij zal er nu alleen zijn in mijn dromen
de pijn van vermeende schuld is
misschien wel verlichting
en zoet van smaak
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geluk
Hij zocht het geluk, het grote “het” hij zocht, maar vond het niet en vele malen stond hij met een kluitje in het riet hij zocht het geluk...
-
De tijd, de tijd, is de oliebollentijd weer voorbij? tempus wat als het water stilstaat de bron opgedroogd in krakende aarde zichtbare gr...
-
ook in de herfst zou ik ook mijn geliefde kunnen schrijven klaprozenvelden aanbidden op papier mijn rode rok kunnen laten zwieren oliebol...
-
Blij verrast dat mijn ingezonden gedicht geselecteerd is voor de bundel. proosten aan de frontlijn de horizon gilt naar alle tijden tijden...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten