Tegendraads

 

mijn tegendraadse schoenen

zijn altijd dwars in hun doen

ze zuchten, bluffen, puffen

de enige manier waarop

altijd de wereld op zijn kop

 

in de schoenenkast

voelen ze zich niet thuis

te gewoon, te hoog

te laag, te bekrompen

het is daar niet pluis

 

maar ik heb heuvels beklommen

gestrompeld in ijskoud water

ze hebben me altijd gebracht

waar ik wilde, meer dan ik

ooit had verwacht

 

nu zijn ze al wat versleten

en wat milder in de loop

dan loop ik nu maar wat minder

maar ze zijn voor geen geld te koop

 

 

 

 

 

De tijd, de tijd, is de oliebollentijd weer voorbij?

 

tempus wat als het water stilstaat de bron opgedroogd  in krakende aarde zichtbare grenzen alleen in de wolken gedragen door de wind schaduwbeelden geschilderd door invallende schemering of staat de tijd stil

altijd wel ergens

ik pluk de dag

niets is mij meer vreemd

het geluk ligt altijd

wel ergens net als verdriet

we zijn als druppels

in de mist

aan ragfijne draden

tot iemand je ziet

Gat in de woorden

ik zoek het gat in de woorden

26 letters om te schrijven

wat ik voel

het ontglipt tussen

de punt en de komma

het is als muziek

zonder noten

macaber stil

Een huis is een huis

 

het voelt als een cocon

maar soms is het er niet pluis

het kraakt en piept in de nacht

alsof het spreekt soms hard soms zacht

je mag erin wonen zolang je wilt

maar behandel haar wel met liefde, mild

want een huis is niet zomaar een huis

Leven in een notendop

felgele muren omsluiten haar 

in het midden druppelt warm water

in de oude granieten wasbak

geurloze bloemen in de vensterbank

voeten die de koude vloer aanraken

gevoelloos als van een ander

het kussen komt nog bij van de diepe slaap

op het eenzame eenpersoonsbed

teruggetrokken door beklemming en angst

staat het water op rand van overstromen

achter twee zwarte ogen

ze moet vandaag nog leven in notendop

morgen zal ze trachten rechtop te staan 

Blauwe lippen

Naar aanleiding van het bericht dat bepaalde scholen eisen dat ouders een verklaring moeten tekenen en afstand moeten nemen van de homoseksualiteit van hun kind willen ze daar terecht kunnen.

Blauwe lippen

ik loop hier in vrijheid

met mijn hoofd op slot

de woorden die nog gesproken

moeten worden blijven hangen

de waarheid is te luid

om onder ogen te zien

ik hou ze nog even bij me

tot de verlamdheid over is

het blauw van mijn lippen

weer zachtroze kleurt

het vel van mijn lijf

weer glad voelt

er is kaalslag ontstaan

in de woorden van begrip

als ik straks in de luwte loop

zal ik spreken in vertrouwen