Tegendraads


 

mijn tegendraadse schoenen

zijn altijd dwars in hun doen

ze zuchten, bluffen, puffen

de enige manier waarop

altijd de wereld op zijn kop

 

in de schoenenkast

voelen ze zich niet thuis

te gewoon, te hoog

te laag, te bekrompen

het is daar niet pluis

 

maar ik heb heuvels beklommen

gestrompeld in ijskoud water

ze hebben me altijd gebracht

waar ik wilde, meer dan ik

ooit had verwacht

 

nu zijn ze al wat versleten

en wat milder in de loop

dan loop ik nu maar wat minder

maar ze zijn voor geen geld te koop

 



 

 

 

 

Reacties

  1. Hoe dichterlijk en poëtisch jouw woorden hier zijn. Wat een kracht en pracht om deze mooiheid te lezen...

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

woeste winden