dinsdag 17 november 2020

Leven in een notendop


felgele muren omsluiten haar 

in het midden druppelt warm water

in de oude granieten wasbak

geurloze bloemen in de vensterbank

voeten die de koude vloer aanraken

gevoelloos als van een ander


het kussen komt nog bij van de diepe slaap

op het eenzame eenpersoonsbed

teruggetrokken door beklemming en angst

staat het water op rand van overstromen

achter twee zwarte ogen

ze moet vandaag nog leven in notendop

morgen zal ze trachten rechtop te staan 


Geen opmerkingen:

Een reactie posten

golven van het leven

  aan de vloedlijn sta ik aanschouw de golven die groeien en groeien en vlak voor mijn voeten lijken op te lossen ik wacht op die ene