ik pluk de dag
niets is mij meer vreemd
het geluk ligt altijd
wel ergens net als verdriet
we zijn als druppels
in de mist
aan ragfijne draden
tot iemand je ziet
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
ook in de herfst zou ik ook mijn geliefde kunnen schrijven klaprozenvelden aanbidden op papier mijn rode rok kunnen laten zwieren oliebol...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten