golven van het leven

 

aan de vloedlijn sta ik

aanschouw de golven

die groeien en groeien

en vlak voor mijn voeten

lijken op te lossen

ik wacht op die ene

als een rivier

 

als een rivier ontsprong de liefde
met vele meanders
schurend ontembaar illegaal

als een rivier die eindigt in bloed
doodgebeukt door haat
clandestiene liefde

als een rivier
die nieuw leven brengt
en uitmondt in de zee

 

n.a.v. het boek van Shelly Read

bevreemdend

dat we verlangen naar rust

rust in onszelf

rust om ons heen

dat we verlangen naar vrede

in onszelf

vrede om ons heen

dat we gooien met beloftes

smijten met angst en agressie

dat we ons verloren voelen

in onszelf en om ons heen

dat alternatieven rijk worden

van dit verlangen

dat we steeds verder afdwalen

van de route tolerantie

dat bevreemding gaat

aanvoelen als realiteit

In de Arnhemse Koerier.

    

          https://www.arnhemsekoerier.nl/nieuws/algemeen/190220/eerste-poezie-en-                               prozapodium-in-rijkerswoerd-groot-succes

Nachtgedachten

kan de nacht

de dag dragen

drijven op gedachten

die later poëzie worden

met woorden die

het duidelijk maken

 

Alles...

 verward merkt ze op

dat  vanzelfsprekend  

als zand glipt
door haar vingers

de wangen van het kind
voelen stoppelig

als een puberkind
rebellerend in geleende tijd

hoe zet ze de voeten
van het boze ontreddende
elke dag weer in gelijke  pas

ze is een moederspin
maar haar web verliest kracht

mens

 

is het wisselstroom
of ouderwetse stoom
aan uit aan uit
gevoelens die stromen
of bij het kookpunt stomen
het mag echt allemaal
want ik ben mens
niet van staal
 

altijd keuzes

het brood en de mueslibol

staren me aan

mens laat je toch gaan

neem deze volle graan

nee ! neem mij zegt de

bruin gebakken mueslibol

noten krenten en rozijnen

in een besprenkeld zomers jasje

nog een blik door de koelkast

toch maar Grieks

lange schaduwen

vernevelde weilanden

ik hou van de herfst

groen ingezaaid

 
                                   

de akkers zijn ingezaaid

de boerin mag nu

heel even rusten

want het land grijnst

zou de wolf de jager

ontmoet hebben

is zijn honger en ego

te groot geweest

de tafel is gedekt

met een nieuwe kaart

het tafelhoofd

is van het volk

 

hoop

zijn ogen lijken gesloten

hoofd en schouders laag

bang voor de mensen

ze zien hem toch niet staan

zij ziet hem stiekem gluren

misschien toch nog contact

één ogenblik meteen afgezwakt

zijn ogen spugen vuur

haar ogen snel gesloten

zoveel boze intenties

kan ze niet aan

hallo wolven

ik kom weer even langs

alleen om te praten

mijn dromen worden

steeds bloeddorstiger

ik voel dat het gaat gebeuren

echo’s stemmen woorden

de droom wordt realiteit

mijn brein staat nooit meer stil

mijn duistere bossen zijn

nog geruisloos beslopen

valkuilen janken

in maanloze nachten

het geluid van stilte

dempt vallende tranen

het gaat binnenkort gebeuren

mijn brein staat nooit meer stil

ijzeren greep

de grond trilt

gebrom gekreun
een ijzeren greep
met riet

een verscholen nest
ik kijk toe
naar wat rest
moeder en kinderen ook

Magda Haan 

depressies

 

er vallen waterlanders
van al die miljoenen
gevallenen op de aarde

zonen dochters vaders
het land waar jij je
leven voor geeft

al die harten hebben
het na korte of
lange strijd begeeft

droog wordt het niet
vrede op aarde
zal het nooit worden

depressie storten neer
al maanden lang
gaat het overal tekeer

 

zomerstorm

ze zit er nog

verscholen

tussen het riet

als je het niet weet

zie je het niet

de wind deed

wel haar best

een dag lang

gepest

ze zit er nog

verscholen

tussen het riet

als je het niet weet

zie je het niet

slavernij

 

slaven zijn we allemaal
van je telefoon
van je tablet of t.v.
van Netflix of Videoland
van facebook of Instagram
van het roken
van een glaasje voor en na
van je make-up
van je leeftijd
van wat je moet
van wat je mag
van je gedrag
van je zwijgen
van het gokken
van het jokken
van je spreken
van je schrijven
van het lezen
van jezelf
van wat je voelt
van wat je bedoelt
van het eten
van het diëten
van wat we vergeten

 

Woordenstorm

 

Ik heb een nieuwe bundel/jaarboek met gedichten van 2023 en 2024. Ik ben er erg blij mee want deze bundel heb ik zelf ontworpen.

 

ook in de herfst

zou ik ook mijn geliefde kunnen schrijven

klaprozenvelden aanbidden op papier

mijn rode rok kunnen laten zwieren

oliebollen bakken met een andere smaak

proosten op alles wat nog komt

gaten van liefde

 

 

gaten van liefde 

 

handen grijpen handen

terwijl ik bloed

en worstel door

de gaten van liefde

passie en wanhoop

trekken lijnen

die vrijheid beperken

Stem van het water

 

 

De stem van het water
zwijgt na een woeste nacht
van onderstroom en
geselende winden
het is tijd om te rusten.

blauwe lippen

er is kaalslag ontstaan

in de woorden van begrip

de woorden die nog gesproken

moeten worden blijven hangen 

deze waarheid is te luid  

om onder ogen te zien

ik hou die nog even bij me 

tot de verlamdheid over is

het blauw van mijn lippen

weer zachtroze kleurt

het vel van mijn lijf

weer glad voelt

ik loop hier in vrijheid

met mijn hoofd op slot

als ik straks in de luwte loop

zal ik spreken in vertrouwen

Black Rain

Black Rain 

10 -15 cm

wanneer ik mijn mond open

spreekt mijn tong een andere taal

letters zijn als een nomade

een eigen weg gaan leiden 

woorden brokkelen af

dan is het zwart

zwarter dan de nacht

Magda Haan 

(Tekening en gedicht)

rood van liefde

 

wat als er
alleen parels
waren

de stralen
van de zon
ons altijd
zouden raken

wat als de
lucht altijd
hemelsblauw was
de wolken
engelen zouden  zijn

bladeren
rood van liefde
zacht regenen

zouden we dan
in- en ingelukkig zijn
of weten we niet beter
en vergeten we te genieten

 

 

 

 

alle

alle concertzalen
alle theaters
alle achterafzaaltjes
alle huiskamers
gevuld met luisteraars
fluisteraars en beoordelaars
wachten op het ene echte
applaus
alle schrijvers
alle dichters
alle vertellers
alle toehoorders
alle observeerders
van woorden op papier
wachten op die ene echte
doorbraak
alle kritieken
alle commentaren
alle recensies
alle ontkenningen
vergezeld met groot
en klein ego
zijn ook maar woorden
die breken of helen

Tekenen en schilderen.

 Naast poëzie teken en schilder ik ook. 

 

Enz. 

 Vanochtend heb ik tijdens het tweede gedeelte van de bijeenkomst van de schrijfkring in Elst de poezievorm (Spoken Word) verzorgd en besproken op papier en voordrachten via YouTube. Met name de Dichter des Vaderland Babs Gons. We komen 2x p.m. bijelkaar.

kilometers

    Het is vandaag gedichtendag en de start van de poëzieweek. Dit jaar met het thema 'Thuis'.

kilometers

alles ademt

voor ons

achter ons

jij, ik

de zon

de maan

we bewegen

de strepen

op de weg

rechts, links

het raam

op een kier

wapperend haar

bloedspetters

koeien op

groene akkers

afval in de sloot

bijna weer thuis

Dilemma

 

                                         

Dilemma
Onze grootste angst
is om gelijk te zijn
dat kleuren en rassen
elkaar omarmen om
vallende sterren te vangen
de macht verliezen
wapentuig bloemen worden
onze zonen en dochters
kinderen verwekken
op schone grond
dat onze schimmen
oplossen in helder licht
de ketens afvallen
van blank en zwart
om vrij te zijn
dat onze grootste wens
eens bewaarheid wordt.

Magda Haan
jan 2024