vrijdag 18 oktober 2024

Alles...

 verward merkt ze op

dat  vanzelfsprekend  

als zand glipt
door haar vingers

de wangen van het kind
voelen stoppelig

als een puberkind
rebellerend in geleende tijd

hoe zet ze de voeten
van het boze ontreddende
elke dag weer in gelijke  pas

ze is een moederspin
maar haar web verliest kracht

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

golven van het leven

  aan de vloedlijn sta ik aanschouw de golven die groeien en groeien en vlak voor mijn voeten lijken op te lossen ik wacht op die ene