de akkers zijn ingezaaid
de boerin mag nu
heel even rusten
want het land grijnst
zou de wolf de jager
ontmoet hebben
is zijn honger en ego
te groot geweest
de tafel is gedekt
met een nieuwe kaart
het tafelhoofd
is van het volk
aan de vloedlijn sta ik aanschouw de golven die groeien en groeien en vlak voor mijn voeten lijken op te lossen ik wacht op die ene
Geen opmerkingen:
Een reactie posten