de akkers zijn ingezaaid
de boerin mag nu
heel even rusten
want het land grijnst
zou de wolf de jager
ontmoet hebben
is zijn honger en ego
te groot geweest
de tafel is gedekt
met een nieuwe kaart
het tafelhoofd
is van het volk
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
-
De tijd, de tijd, is de oliebollentijd weer voorbij? tempus wat als het water stilstaat de bron opgedroogd in krakende aarde zichtbare gr...
-
ook in de herfst zou ik ook mijn geliefde kunnen schrijven klaprozenvelden aanbidden op papier mijn rode rok kunnen laten zwieren oliebol...
-
Blij verrast dat mijn ingezonden gedicht geselecteerd is voor de bundel. proosten aan de frontlijn de horizon gilt naar alle tijden tijden...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten