er is
kaalslag ontstaan
in de
woorden van begrip
de
woorden die nog gesproken
moeten worden blijven hangen
deze waarheid is te luid
om
onder ogen te zien
ik hou
die nog even bij me
tot de
verlamdheid over is
het blauw van mijn lippen
weer
zachtroze kleurt
het vel
van mijn lijf
weer
glad voelt
ik loop hier in vrijheid
met
mijn hoofd op slot
als ik
straks in de luwte loop
zal ik spreken in vertrouwen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten