de regen slaat al dagen
tegen ramen en deuren
vlaggen wapperen enthousiast
met sprekende teksten
beukende wind hoge golven
bomen leggen het loodje
het is winter zonder sneeuw
we lopen op vloeibaar ijs
met hoge kragen
zaterdag 11 januari 2025
kijk eens om je heen
de zon lijkt tijdelijk ondergedoken
nog maar enkele maanden tegaan
dan schijnt hij weer ononderbroken
nu schijnt het licht uit dennenbomen
en zullen er sterren aan de hemel staan
als het kind wederom is geboren
mogen we weer een jaar bestaan
en zijn we nog nog niet verloren
Abonneren op:
Posts (Atom)
-
De tijd, de tijd, is de oliebollentijd weer voorbij? tempus wat als het water stilstaat de bron opgedroogd in krakende aarde zichtbare gr...
-
ook in de herfst zou ik ook mijn geliefde kunnen schrijven klaprozenvelden aanbidden op papier mijn rode rok kunnen laten zwieren oliebol...
-
Blij verrast dat mijn ingezonden gedicht geselecteerd is voor de bundel. proosten aan de frontlijn de horizon gilt naar alle tijden tijden...
