dinsdag 21 oktober 2025

Handen in mijn zakken

 




Nu mag je de deur dicht trekken
en wachten op de zon
de wind heeft lang genoeg gewaaid
de zonnestralen warmen al op
ik zie je hand op de deurklink en twijfel
laat hem maar los

steek je handen in mijn zakken
en als de zon ons opwarmt
gaan we lopen in het oude bos
de bladeren zullen kraken
de zonnestralen zinken zacht
op de mulle grond

het regent bladeren
in het gouden zonlicht
de geur van natte aarde
het verlangen naar warme drank
en knetterend haardvuur
zeggen Ik hou van jou




Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Alles ….

verward merkt ze op dat   vanzelfsprekend   als zand glipt door haar vingers de wangen van het kind voelen stoppelig als een puberkind r...