zondag 24 mei 2020
Stille regen
mag ik weer eens met je praten
mijn wijze oude vriend
het geluid van innerlijke stilte
dreigt te verdwijnen
stemmen sissen, praten
zonder te luisteren
de nacht kruipt langzaam binnen
het gif van dwazen in neonlicht
grijze wolken in stille straten
ik hunker naar druppels in het lentelicht
waar woorden vallen als stille regen
een echo van niets dan stilte
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Ik ben een letterbek
🔠Ik ben een letterbek met 26 letters die woorden vormen lief of minder lief gebekt ze rollen en tollen tot ze mijn mond uit h...
-
De tijd, de tijd, is de oliebollentijd weer voorbij? tempus wat als het water stilstaat de bron opgedroogd in krakende aarde zichtbare gr...
-
de regen slaat al dagen tegen ramen en deuren vlaggen wapperen enthousiast met sprekende teksten beukende wind hoge golven bomen leggen he...
-
de grond trilt gebrom gekreun een ijzeren greep met riet een verscholen nest ik kijk toe naar wat rest moeder en kinderen ook Magda ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten