Stille regen

mag ik weer eens met je praten
mijn wijze oude vriend
het geluid van innerlijke stilte
dreigt te verdwijnen

stemmen sissen, praten
zonder te luisteren
de nacht kruipt langzaam binnen
het gif van dwazen in neonlicht

grijze wolken in stille straten
ik hunker naar druppels in het lentelicht
waar woorden vallen als stille regen
een echo van niets dan stilte

masker 19

zij had gehoopt
verdoofd, gelooft
geleefd, gebeefd
kuis ondanks ruis

geschreeuwde pijn
die er niet mocht zijn
ze had spijt… kwijt

zij had zichzelf verloren
in hoop, paniek
in wordt wel beter
ze had spijt… kwijt

Zeevlam

Een nieuw project!

Een briefkaart:

Samenwerking tussen Marlies Verda (kunstenaar en Magda Haan dichter)
www.marliesverda.nl
https://magdahaan.blogspot.com/

Kaart te verkrijgen via bovenstaande site van Marlies Verda en via magda54.mh@gmail.com
voor € 2,00

neem ook eens een kijkje op Instagram: quarantainewerkinopdracht
en op https://www.facebook.com/GedichtensiteVanMagda/

Vrijheid

Als ik koprollen maak
over de woorden
Vrijheid, Vrede
en Verdraagzaamheid
dan ben ik blij dat ik lenig ben
en vier deze dag huppelend
en net als een papaver waai ik
op de vrije wind

zeevlam

                                                              het zand voelt nog warm

in dichtgeknepen handen

ze mist de verkenning van

de waterwegen van haar hartstocht

hun minnespel in zomerzand

de zon brandt op hun blote lijven

dansen in zee bij ondergaande zon

schuim en zand tussen de tenen

handen die overgaan in genot

prikkels langs haar  benen

de lieve woordjes, beloftes op

de golven van het spel

haar ogen wijken

zeevlam stijgt op

het zand ontglipt

aan haar vingers

kunstwerk: Marlies Verda

gedicht: Magda Haan