Door gedachten gedragen

mag ik weer eens met je praten mijn wijze oude vriend het geluid van innerlijke stilte dreigt te verdwijnen stemmen sissen, praten zonder te luisteren de nacht kruipt langzaam binnen het gif van dwazen in neonlicht grijze wolken in stille straten ik hunker naar druppels in het lentelicht waar woorden vallen als stille regen een echo van niets dan stilte

zij had gehoopt verdoofd, gelooft geleefd, gebeefd kuis ondanks ruis geschreeuwde pijn die er niet mocht zijn ze had spijt… kwijt zij had zichzelf verloren in hoop, paniek in wordt wel beter ze had spijt… kwijt

Een nieuw project! Een briefkaart: Samenwerking tussen Marlies Verda (kunstenaar en Magda Haan dichter) www.marliesverda.nl https://magdahaan.blogspot.com/ Kaart te verkrijgen via bovenstaande site van Marlies Verda en via magda54.mh@gmail.com voor € 2,00 neem ook eens een kijkje op Instagram: quarantainewerkinopdracht en op  https://www.facebook.com/GedichtensiteVanMagda/

Als ik koprollen maak over de woorden Vrijheid, Vrede en Verdraagzaamheid dan ben ik blij dat ik lenig ben en vier deze dag huppelend en net als een papaver waai ik op de vrije wind

                                                              het zand voelt nog warm in dichtgeknepen handen ze mist de verkenning van de waterwegen van haar hartstocht hun minnespel in zomerzand de zon brandt op hun blote lijven dansen in zee bij ondergaande zon schuim en zand tussen de tenen handen die overgaan in genot prikkels langs haar  benen de lieve woordjes, beloftes op de golven van het spel haar ogen wijken zeevlam stijgt op het zand ontglipt aan haar vingers kunstwerk: Marlies Verda gedicht: Magda Haan