zachte ruis

zachtjes kussen we elkaar
omgeven door wijze bomen

zwijgend aanschouwend
dit liefdesspel

gras dat wuift
op onze gevoelens

zachte ruis
op heet passiespel

het bos sluit ons in
zo lijkt het

© Magda Haan
foto Magda Haan

mensentranen

mensentranen

weerspiegelen

op natte straattegels

je verdriet versmelt

met het grote leed

dat wegspoelt

soms opgemerkt

maar meestal

kijkt men neer

uit onderhuids gevoel

werden je ogen geopend

je trots gekrenkt

en liefde vertrapt

alles was niets

© Magda Haan

      

                               
 

Gedragen

in mijn handen
probeer ik ze
te vangen
jouw gedachten

meegedragen
door de wind
op wolken
zo zacht

woorden
onuitgesproken
geleiden een traan
op zijn weg

mijn hart doet pijn
als het voor jou
geen schuilplaats
kan zijn

jouw gedachten
niet begrepen of verstaan
worden veilig bewaard
tot je weg wilt gaan

Magda Haan

dampend

dampend

heb je de koeien

weg zien glijden

in de wolken van mist

hoe hun poten

vanzelf verdwenen

in een witte wolk geweven

hun adempluimen versmelten

dampend met de mist

zodra de koppen neergaan

© Magda Haan

van brood naar croissant

proza, korte verhalen

Van brood naar croissant

Brood was uit de klas gezet en moest bij de hoofdmeester komen, de chef van de bakkerij.
Nou vertel op zei hij, wat heb je nu weer geflikt? Eigenlijk niks zei hij, ik vertelde hoe lekker het brood was uit onze bakkerij en schepte hierover op, maar Mevrouw krentenbrood werd boos en zei dat ik mijn mond moest houden. Brood was voor de gewone mens maar krentenbrood was een lekkernij.
Mijn granen rezen en door mijn boosheid zou ik bijna schimmelen maar hield me in. Ga de klas uit zei ze en vertel maar aan de hoofdmeester wat je gezegd hebt.
Ik snap het zei de hoofdmeester, ik zal je belonen voor je eerlijkheid en mag je verder door het leven gaan als croissant. Mevrouw Krentenbrood werd ontslagen en eindigde als beschuitje.


© Magda Haan

eb en vloed

zijn het tranen
die stromen door de straat
verdriet de rivier
die stroomt naar zee
is dat het diepste punt...
eb en vloed
beïnvloeden je hart
maar eens zal
de zee weer kalm zijn

© Magda Haan

insluiten