zoveel regels zoveel jaargangen
brieven vol met hartstocht
en eindeloze jubelzangen
ze rust nu op mijn vingers
als een troostzoekend dier
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
-
De tijd, de tijd, is de oliebollentijd weer voorbij? tempus wat als het water stilstaat de bron opgedroogd in krakende aarde zichtbare gr...
-
de regen slaat al dagen tegen ramen en deuren vlaggen wapperen enthousiast met sprekende teksten beukende wind hoge golven bomen leggen he...
-
de grond trilt gebrom gekreun een ijzeren greep met riet een verscholen nest ik kijk toe naar wat rest moeder en kinderen ook Magda ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten