zoveel regels zoveel jaargangen
brieven vol met hartstocht
en eindeloze jubelzangen
ze rust nu op mijn vingers
als een troostzoekend dier
dinsdag 12 september 2023
zondag 10 september 2023
kromme vlegel
stilletjes aan
ben ik wat milder
gaan schrijven
soms ontsnapt
er wel eens een
dikke of kromme vlegel
die zet ik dan vast
met dubbele punt
niet dat het er echt toe doet
het niet meer alles geloven
is het enige wat moet
Magda Haan
Abonneren op:
Posts (Atom)
-
De tijd, de tijd, is de oliebollentijd weer voorbij? tempus wat als het water stilstaat de bron opgedroogd in krakende aarde zichtbare gr...
-
de regen slaat al dagen tegen ramen en deuren vlaggen wapperen enthousiast met sprekende teksten beukende wind hoge golven bomen leggen he...
-
de grond trilt gebrom gekreun een ijzeren greep met riet een verscholen nest ik kijk toe naar wat rest moeder en kinderen ook Magda ...
