Door gedachten gedragen

ik pluk de dag niets is mij meer vreemd het geluk ligt altijd wel ergens net als verdriet we zijn als druppels in de mist aan ragfijne draden tot iemand je ziet

ik zoek het gat in de woorden 26 letters om te schrijven wat ik voel het ontglipt tussen de punt en de komma het is als muziek zonder noten macaber stil

  het voelt als een cocon maar soms is het er niet pluis het kraakt en piept in de nacht alsof het spreekt soms hard soms zacht je mag erin wonen zolang je wilt maar behandel haar wel met liefde, mild want een huis is niet zomaar een huis