ik pluk de dag
niets is mij meer vreemd
het geluk ligt altijd
wel ergens net als verdriet
we zijn als druppels
in de mist
aan ragfijne draden
tot iemand je ziet
Ik zie je zitten Zo in jezelf gekeerd als ik wat vraag kijk je dwars door me heen Komt het niet bij je binnen is je brein geblureer...