Door gedachten gedragen

Optreden bij Rar Spijkenisse t.g.v. opening expositie De Zee wat een mooie middag! Poëzie/Proza en Kunst.

Naar aanleiding van het boek 'De ondergang' van Corine Hartman. De ondergang Bereid je voor de wereld vergaat vlucht of bouw iets snel, die dag die tijd is het te laat de wereld vergaat de ondergang gaat komen Maya’s hebben het voorspeld ik ben bereid mij zal het niet gebeuren ik ben de Noach van deze tijd bouw een moderne bunker hoog in de Franse bergen met jaren voorraad en een kinderplan alleen mensen zonder mededogen snel, die dag die tijd is het te laat ik ga over lijken niets zal in de weg staan die stem, die stem je doet het goed mag geen zwakte laten blijken een doodsklap na lang zuipen weggegleden op de badkamervloer voorover in het supergrote bad. de ondergang lag steeds op de loer © Magda Haan

https://www.regioartrijnmond.nl/podium-27-4/ Op 27 april is er een Podium met als thema ‘Zee’, voorafgaand aan de expositie-opening rond hetzelfde thema. Er is poëzie van: ... Meer weergeven regioartrijnmond.nl Podium 27-4 – Regio Art Rijnmond | galerie | cursussen | kunstuitleen Podium 27-4 Op 27 april is er een Podium met als thema ‘Zee’, voorafgaand aan de expositie-opening rond hetzelfde thema. Er is poëzie van:Albert…

Dag van de Aarde op de loer geworteld in de aarde staar ik naar de overkant als oeverling en voel de branding steeds overspoelen geniepige witte kopjes steken hun hoofden op een bries ligt op de loer maar ik luister niet en sla een zeezucht © Magda Haan

De wandeling brengt mij naar een open vlakte waar sloten lange lijnen trekken en treinen voorbij zoeven van hier naar daar. Tijdschema’s spelen daar een rol en ik sta hier stil in mijn eigen tijd, al gearriveerd. De reis is al gedaan, alleen de plaats is nog onbekend waar ik zal uitstappen en de deur hoor dicht slaan. Vandaag loop ik nog en bouw muren en kastelen waar de koning woont met zijn gemalin en het einde lang en gelukkig is, sprookjes geloofd worden met rode oortjes en blije gezichten. Op de laatste bladzij valt het doek.

is de onschuld onschuldig wie bepaalt de onschuld en is de onschuld hier net zo onschuldig als ergens anders is de onschuld schuldig in mijn ogen of heb ik die verloren door jouw schuld maak ik mij schuldig door ongeloof in onschuld ligt de onschuld vast in elk mens of ben je bij voorbaat schuldig tot de onschuld bewezen is

heeft de nacht je niet gedragen en de zon je niet gekust mocht je de sterren niet tellen die nog moesten vallen was de duisternis nog te diep in je koude hart het verlangen nog niet zichtbaar naar liefde en warmte zo intens maar te diep verstopt schuilde je liever in de spelonken van de wanhoop terwijl armen wachten naar je uitgestoken hand

als ik klaprozen vang in een liefdesgedicht door de bloemenvelden ren met het zomerlicht mijn liefde schrijf in de stille nacht mag ik dan met je wiegen schuilen in je schoot mijn armen uitstrekken en luisteren naar al je woorden terugdenken zover we kunnen of samen zwijgzaam kijken naar de sterren