maandag 4 maart 2019

verslonden woorden


wie schrijft mijn zinnen
die nog niet geschreven zijn
als de balpen eenzaam
wacht op de hand
en de ademhaling
op de laatste zucht

wie leest mijn zinnen
geschreven in de geschiedenis
als ik de woorden niet meer weet
voor de toekomst
de stoflaag gegroeit in donkere gaten

wie legt het boek opzij
als verslonden woorden
niet meer leesbaar zijn
of is er een ezelsoor
die wacht op dat enkele
unieke moment
-

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Abonneren op: Reacties posten (Atom)

golven van het leven

  aan de vloedlijn sta ik aanschouw de golven die groeien en groeien en vlak voor mijn voeten lijken op te lossen ik wacht op die ene

  • (geen titel)
      ook in de herfst zou ik ook mijn geliefde kunnen schrijven klaprozenvelden aanbidden op papier mijn rode rok kunnen laten zwieren oliebol...
  • Anti-Kraak
      De lucht is rood gekleurd de avond ligt op de loer De lucht met kou gevuld het ijs nog niet gebroken Het vogelhuis nog onbewoond ge...
  • Poempata jury
      Blij verrast dat mijn ingezonden gedicht geselecteerd is voor de bundel. proosten aan de frontlijn de horizon gilt naar alle tijden tijden...