Ik zie je
zitten
Zo in jezelf gekeerd
als ik wat vraag
kijk je dwars door me heen
Komt het
niet bij je binnen
is je brein geblureerd
door chaos nu stilgelegd
Heeft de oude (jij)
je in de steek gelaten
was je thuis onhandelbaar
Of kon het thuisfront
het niet meer handelen
in groot verdriet hier achtergelaten
Je geeft me een hand
en zegt “Dag Mevrouw”
Magda Haan
7-12-2025
De dichter is vertrokken
naar de plek van haar dromen
ze reist haar pen achterna
door zwaaiende korenvelden
ondergaande zonnen
donderwolken en regenboog
ze schrijft verliefdheid
warme volle lippen
lichamen nooit meer koud
dezelfde weg te gaan
ze schrijft zon en volle maan
weerspiegeling van het water
stranden blote voeten
nooit meer schoenen aan
geleidelijk wordt het schrijven minder
de inkt raakt bijna op
ze voelt een koude rilling
er komt zeemist aan
Ik zie je zitten Zo in jezelf gekeerd als ik wat vraag kijk je dwars door me heen Komt het niet bij je binnen is je brein geblureer...
