voor ik kamers sluit
kijk in ogen van toen en nu
kinderen nu al man en vrouw
grijs haar en kindervoetjes
moederogen nog even bruin
gebreide kleren witte schoenen
krullend vaderhaar toen nog sterk
de steile trap naar boven
een, twee, drie … dertien
de trein zoeft voorbij
het kruis dat alom aanwezig was
wat fijn dat ik foto’s heb
en telkens mag verder reizen
met de doden
zondag 9 maart 2025
foto's
Abonneren op:
Posts (Atom)
-
De tijd, de tijd, is de oliebollentijd weer voorbij? tempus wat als het water stilstaat de bron opgedroogd in krakende aarde zichtbare gr...
-
ook in de herfst zou ik ook mijn geliefde kunnen schrijven klaprozenvelden aanbidden op papier mijn rode rok kunnen laten zwieren oliebol...
-
Blij verrast dat mijn ingezonden gedicht geselecteerd is voor de bundel. proosten aan de frontlijn de horizon gilt naar alle tijden tijden...
