ook in de herfst

zou ik ook mijn geliefde kunnen schrijven

klaprozenvelden aanbidden op papier

mijn rode rok kunnen laten zwieren

oliebollen bakken met een andere smaak

proosten op alles wat nog komt

gaten van liefde

 

 

gaten van liefde 

 

handen grijpen handen

terwijl ik bloed

en worstel door

de gaten van liefde

passie en wanhoop

trekken lijnen

die vrijheid beperken

Stem van het water

 

 

De stem van het water
zwijgt na een woeste nacht
van onderstroom en
geselende winden
het is tijd om te rusten.

blauwe lippen

er is kaalslag ontstaan

in de woorden van begrip

de woorden die nog gesproken

moeten worden blijven hangen 

deze waarheid is te luid  

om onder ogen te zien

ik hou die nog even bij me 

tot de verlamdheid over is

het blauw van mijn lippen

weer zachtroze kleurt

het vel van mijn lijf

weer glad voelt

ik loop hier in vrijheid

met mijn hoofd op slot

als ik straks in de luwte loop

zal ik spreken in vertrouwen