Door gedachten gedragen

  zoals je weet is zwijgen goud voor de zwijgzame die langzaam een pot goud vol hebben met wijsheden, twijfel echter niet want openheid heeft ook zijn plek in de wereld en schittert van liefde en tijd voor anderen. De praktijk is echter dat je later hiervoor op de blaren zit. sterk als een olijvenboom gehard tegen droogte kan de wind orkaneren en je met wortel en al het geloof uit je slaan, wie weet zit er dan nog verborgen zaad in de hete grond en breken er toch betere tijden aan voor de argelozen en goedgelovigen. liefde kan je delen in alle delen van de wereld ook als er zware ketens als een blok aan je been hangen, zing het, schrijf het in alle talen, verkondig het in cellenblokken en onder de dictators, zij hebben ook een moeder die hun nog steeds in de armen sluit met een aai over hun bol. als de slaap komt in hun bedompte slaapkamers bekruipt de twijfel hen, maakt ze gek van angst want ze weten dat de grenzen allang bereikt zijn, later voor het tribunaal hun stra...

de kikkers kwaken een twee drie vier vijf ganzen kinderen gezien

nu de wereld buldert hemelbestormers op de barricade staan net zo hard eraf geslagen worden huilend hun wonden likken in onschuld die via de media verspreid wordt juist nu nu de brandstapels brandklaar liggen een vonkje genoeg is voor het hellevuur om de meningloze nog verder te temmen men vergeten is wat echt vrij was lang geleden toen de smoor alleen nog in de kranten stond juist nu nu de grenzen bereikt zijn in gastvrijheid de onvrede de wereld verrechts we snakken naar echte vrijheid trekken we de tot hier streep en gooien de buitengrenzen dicht juist nu moeten we voelen wat pijn en bloed op de strijdvelden doet om te beseffen dat vrijheid niet bereikt wordt met zinloos geweld maar met begrip en dialoog

als ze haar laatste slok koffie van die ochtend doorslikt voelt ze de tegenzin om haar veilige huis te verlaten ze is niet die ambitieuze vrouw klaar om steeds hoger te stijgen op de maatschappelijke trap de lat steeds hoger te leggen te knikken als een jaknikker wachtend op de eerste burnout toch trekt ze de voordeur achter haar dicht en stort zich in het filegeweld

op zondagochtend als de meerderheid nog slaapt is er een wereld die al vroeg is ontwaakt luisteraars fluisteraars zwijgers en sprekers vlijen zich dan in zeldzame stiltes

  Blij verrast dat mijn ingezonden gedicht geselecteerd is voor de bundel. proosten aan de frontlijn de horizon gilt naar alle tijden tijden die verscholen liggen in verloren jaren en mooie dagen ze wacht niet op gebrabbel en leugens die verspreid worden in doordrenkt bloed en hemelbedden de hitte trilt van de angst steeds weer keert het gras zich tegen het grauwe beton het ruikt hier naar beleg en oude kaas in muffe kelders met schimmelsporen voor we verdwijnen proost ik aan de frontlijn de vlammen drijven al op het water Magda Haan Beste poëzievrienden, Op 15 juli komt de Poemtata jury samen voor de definitieve jurering! Maar, we hebben de eer, je nu al mee te delen dat jouw gedicht werd geselecteerd voor opname in de nieuwe Poemtata bundel “Door kale bomen bladeren”. PROFICIAT! De 3 laureaten en de 7 eervolle vermeldingen zullen ten laatste op 17 juli persoonlijk verwittigd worden. De huldiging van de laureaten is op 2 september om 14u30 in en rond de kapel van Stoepe, Kapelhof...

zacht gaat ze  mee in de beweging van de zee zo klein zo fijn bestemd om de kust  te beschermen