de horizon gilt naar alle tijden
tijden die verscholen liggen
in verloren jaren en mooie dagen
ze wacht niet op gebrabbel
en leugens die verspreid worden
in doordrenkt bloed en hemelbedden
de hitte trilt van de angst
steeds weer keert het gras
zich tegen het grauwe beton
het ruikt hier naar beleg
en oude kaas in muffe kelders
met schimmelsporen
voor we verdwijnen
proost ik aan de frontlijn
de vlammen drijven
al op het water
Geen opmerkingen:
Een reactie posten