zaterdag 4 september 2021

Klimaatgedicht

 

ook nu gaan er dagen voorbij

met wisselend licht

van nacht en dag

zon en bewolking

droogte en overlast

van snel stijgende rivieren

 

nog niet zo lang geleden

toen we nog konden schaatsen

en ademen op bevroren glas

de lente lente was

de winters ijskoud

en nog van geen kwaad bewust

 

ontstond het verhaal

van stijgende rivieren

ondergelopen huizen

en opwarming van de aarde

heel sneaky zonder argwaan

stonden we al met de voeten

in de natte klei

 

praten, praten en praten

afspraken ja en nee

we doen misschien wel mee

weg met kolen, koeien en varkens

maar vaak blijft het bij praten

 

wakker geschud

door weggespoelde huizen

en rivieren door de oude steden

tellen de laatste minuten weg

van deze verspillende generatie

 


Geen opmerkingen:

Een reactie posten

golven van het leven

  aan de vloedlijn sta ik aanschouw de golven die groeien en groeien en vlak voor mijn voeten lijken op te lossen ik wacht op die ene