we hadden
geen rode rozen nodig
om de
vazen te vullen
we
schreven bloemenvelden vol
bij het
warme zomerlicht
ik mocht
altijd met je wiegen
soms was
de stilte
al genoeg
of
liefkozende woordjes
zacht gefluisterd
in mijn oor
we spelden
liefde
voor de
jaren die volgden
Wat een prachtig gedicht!
BeantwoordenVerwijderen