de tijd staat even stil
als woorden worden geboren
we verzamelen klanken
en avonturen die verder reiken
we voelen ons als kinderen
verlangend naar geurend gras
en bladeren aan de bomen
het is zo moeilijk uit te leggen
vlinders en zoete bloesem
voor ik kamers sluit kijk in ogen van toen en nu kinderen nu al man en vrouw grijs haar en kindervoetjes moederogen nog even bruin ge...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten