de tijd staat even stil
als woorden worden geboren
we verzamelen klanken
en avonturen die verder reiken
we voelen ons als kinderen
verlangend naar geurend gras
en bladeren aan de bomen
het is zo moeilijk uit te leggen
vlinders en zoete bloesem
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
ook in de herfst zou ik ook mijn geliefde kunnen schrijven klaprozenvelden aanbidden op papier mijn rode rok kunnen laten zwieren oliebol...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten