Door gedachten gedragen

Als de kaarsen langzaam doven gedachten en herinneringen gesproken van jong en oud, van toen en nu in snikkend verdriet blijf ik nog even bij je staan Als jouw muziek langzaam versterft de laatste stappen verdwijnen uit de overvolle zaal ... blijf ik nog even bij je staan Stilte is hoorbaar maar ik hoor taalloos je stem Lief ontwaak in je onbestaan! en voel je lippen op mijn wonden.

zie ik mijn boom huilen of is ze in de rouw moet ik het nog even aankijken of zoeken op internet de bomendokter bellen een diagnose laten stellen gaat ze ons binnenkort verlaten komt het door de hitte haar wortels uitgedroogd of het gekrakeel van de vogels het voortdurend zwart wonen door merels en mussen heeft ze ons gedoogd moet ik tegen haar praten of in omhelzing troosten of gewoon met rust laten elke dag haar tranen rapen

Kijk niet naar de letters maar naar mijn woorden luister niet naar mijn zinnen maar open mijn boek raak het verhaal niet kwijt in de zoektocht naar jouw waarheid ruik de zonnebloemen op de velden in het land van lavendel en stokbrood luister naar het water en zoek de bron meanderend door het landschap die uitmondt in de zee glinsterend in de avondzon voel op je lippen het zout van mijn lichaam in de glooiingen waar jij en ik samen smelten.

Bij het tijdschrift o-o-go 47 van De Reizende Dichters mocht ik ditmaal het cover-gedicht schrijven, thema 'dichter bei elkaar'. Hier wordt de dichterlijke beschreven en toegepast.