zondag 23 december 2018

ontharden


verzachten
heel even
in een luchtbel
weg van regels
van verwachtingen
van dingen te doen…
weg van moeten…
even verkleinen
sussen, helen
balanceren
alleen in –
hier en nu
troosten
verzoeten
veraangenamen
tot ik onthard ben
© Magda Haan

-

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Abonneren op: Reacties posten (Atom)

golven van het leven

  aan de vloedlijn sta ik aanschouw de golven die groeien en groeien en vlak voor mijn voeten lijken op te lossen ik wacht op die ene

  • (geen titel)
      ook in de herfst zou ik ook mijn geliefde kunnen schrijven klaprozenvelden aanbidden op papier mijn rode rok kunnen laten zwieren oliebol...
  • Anti-Kraak
      De lucht is rood gekleurd de avond ligt op de loer De lucht met kou gevuld het ijs nog niet gebroken Het vogelhuis nog onbewoond ge...
  • Poempata jury
      Blij verrast dat mijn ingezonden gedicht geselecteerd is voor de bundel. proosten aan de frontlijn de horizon gilt naar alle tijden tijden...