zaterdag 28 juli 2018

brood en wijn ( prozagedicht)


Prozagedicht.



Brood en wijn



Een poging tot het verkrijgen van een tafeltje aan het strand. Van verre is duidelijk dat dit hoogstwaarschijnlijk niet zal lukken. Het is een komen en gaan van badgasten en verhitte obers.
Ze worden toegeroepen en zie handen en vingers in de lucht. Pogingen die vaak mislukken.
Maar ook boze gezichten en verwensingen vanwege het lange wachten. Als je eenmaal zit en het op je wenken bediend worden is een breed begrip. Brood en wijn worden hier niet vermenigvuldigd.
Na enige tijd wachten kunnen we genieten van de ondergaande zon. Naast mij verwensingen en tijdschema’s. Nog even dan stappen ze op…



© Magda Haan




Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Alles ….

verward merkt ze op dat   vanzelfsprekend   als zand glipt door haar vingers de wangen van het kind voelen stoppelig als een puberkind r...