Karkassen
knerpende
schelpen
bij elke
tred op het zoutige
natte strand
karkassen van krabben
alleen de scharen
zijn nog compleet
vliegen krijsend
alsof ze hun onschuld
uitroepen
maar hun schoonheid
maakt me mild
© Magda Haan
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
opgedroogde tranen verdriet verankerd in somberheid en depressie opgesloten in duisternis deuren gesloten door eenz...
-
Dag vader, dag moeder Zoals vele andere dagen als hij van het land terugkwam, liep ze hem tegemoet. Niet dat hij nog moest werke... -
Prozagedicht. Brood en wijn Een poging tot het verkrijgen van een tafeltje aan het strand. Van verre is duidelijk dat dit hoog...
-
opgedroogde tranen verdriet verankerd in somberheid en depressie opgesloten in duisternis deuren gesloten door eenz...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten