het huis waar ik
zolang heb gewoond
woont ook in mij
de achterkamer
met uitkijk op de tuin
badkamer met lavet
met opgetrokken benen
emmer met kikkervisjes
in de gang
gevangen met mijn broer
daarboven de lange trap
in herinnering een vaste plek
donkere kamers en overloop
met kinderstemmen gevuld
het huis dat beeft
terwijl de trein
voorbij raast
bewoond inmiddels
door vreemden
maar verpand in mij
Magda Haan
Geen opmerkingen:
Een reactie posten