Winterlucht
poëzie
is hier voortdurend in de lucht
de zinnen een horizon
vol gedachten
nog niet op papier
ik zwijg
een geheim
in mijn gedachten
De tijd, de tijd, is de oliebollentijd weer voorbij? tempus wat als het water stilstaat de bron opgedroogd in krakende aarde zichtbare grenzen alleen in de wolken gedragen door de wind schaduwbeelden geschilderd door invallende schemering of staat de tijd stil
Reacties
Een reactie posten