neem mijn hand
ik neem je mee
naar de ondergaande zon
en naar de ruisende zee
drijven op de wolken
als dat eens kon
naar oorden ziektevrij
verre reizen naar geluk
alleen maar jij en ik
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
-
De tijd, de tijd, is de oliebollentijd weer voorbij? tempus wat als het water stilstaat de bron opgedroogd in krakende aarde zichtbare gr...
-
ook in de herfst zou ik ook mijn geliefde kunnen schrijven klaprozenvelden aanbidden op papier mijn rode rok kunnen laten zwieren oliebol...
-
Blij verrast dat mijn ingezonden gedicht geselecteerd is voor de bundel. proosten aan de frontlijn de horizon gilt naar alle tijden tijden...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten