neem mijn hand
ik neem je mee
naar de ondergaande zon
en naar de ruisende zee
drijven op de wolken
als dat eens kon
naar oorden ziektevrij
verre reizen naar geluk
alleen maar jij en ik
zaterdag 25 oktober 2014
maandag 6 oktober 2014
Morgen
MorgenKijk je me nog aan
streel je nog mijn haren
voel ik nog je lippen
je benen gestrengeld
in de mijne
Straalt je warmte nog
als ik koud in bed stap
geef je me die kus nog...
als je weggaat
morgen ?
Magda
Abonneren op:
Posts (Atom)
-
De tijd, de tijd, is de oliebollentijd weer voorbij? tempus wat als het water stilstaat de bron opgedroogd in krakende aarde zichtbare gr...
-
ook in de herfst zou ik ook mijn geliefde kunnen schrijven klaprozenvelden aanbidden op papier mijn rode rok kunnen laten zwieren oliebol...
-
Blij verrast dat mijn ingezonden gedicht geselecteerd is voor de bundel. proosten aan de frontlijn de horizon gilt naar alle tijden tijden...
