Bomen

tussen bomen hoog verheven
vast geankerd in de grond
houten armen die naar boven wezen...
alsof niets anders nog bestond

ruisen van de bladeren
om mij heen en boven mij
het verhaal van de bomen
van verre terug
het maakt me vrij

er was eens, was hoe het begon
fluisterende woorden
als geweven
in de oranje gloed
van de avondzon

reikend naar de hoogste regionen
het droombeeld dat niet bestond
vastgeketend in de aarde
waar de boom zijn voedsel vond

de oude hoge bomen
fluisteren mij
respectvol en zacht
niet alles is zomaar te krijgen
wat je ook verwacht...