foto's

voor ik kamers sluit
kijk in ogen van toen en nu
kinderen nu al man en vrouw
grijs haar en kindervoetjes
moederogen nog even bruin
gebreide kleren witte schoenen
krullend vaderhaar toen nog sterk
de steile trap naar boven
een, twee, drie … dertien
de trein zoeft voorbij
het kruis dat alom aanwezig was
wat fijn dat ik foto’s heb
en telkens mag verder reizen
met de doden

Geluk

 

Hij zocht het geluk, het grote “het”
hij zocht, maar vond het niet
en vele malen stond hij met een kluitje in het riet
hij zocht het geluk in het riet
hij zocht het geluk in het dal, aan de top
maar werd het zoeken moe 
Pas toen hij zei: ik geef het op
toen kwam het naar hem toe.

Foto (Magda Haan

Gedicht (Toon Hermans)

woeste winden

 

de regen slaat al dagen

tegen ramen en deuren

vlaggen wapperen enthousiast

met sprekende teksten

beukende wind hoge golven

bomen leggen het loodje

het is winter zonder sneeuw

we lopen op vloeibaar ijs

met hoge kragen

kijk eens om je heen

de zon lijkt tijdelijk ondergedoken

nog  maar enkele maanden tegaan

dan schijnt hij weer ononderbroken

nu schijnt het licht uit dennenbomen

en zullen er sterren aan de hemel staan

als het kind wederom is geboren

mogen we weer een jaar bestaan

en zijn we nog nog niet verloren

golven van het leven

 

aan de vloedlijn sta ik

aanschouw de golven

die groeien en groeien

en vlak voor mijn voeten

lijken op te lossen

ik wacht op die ene

als een rivier

 

als een rivier ontsprong de liefde
met vele meanders
schurend ontembaar illegaal

als een rivier die eindigt in bloed
doodgebeukt door haat
clandestiene liefde

als een rivier
die nieuw leven brengt
en uitmondt in de zee

 

n.a.v. het boek van Shelly Read

bevreemdend

dat we verlangen naar rust

rust in onszelf

rust om ons heen

dat we verlangen naar vrede

in onszelf

vrede om ons heen

dat we gooien met beloftes

smijten met angst en agressie

dat we ons verloren voelen

in onszelf en om ons heen

dat alternatieven rijk worden

van dit verlangen

dat we steeds verder afdwalen

van de route tolerantie

dat bevreemding gaat

aanvoelen als realiteit