Alles...

 verward merkt ze op

dat  vanzelfsprekend  

als zand glipt
door haar vingers

de wangen van het kind
voelen stoppelig

als een puberkind
rebellerend in geleende tijd

hoe zet ze de voeten
van het boze ontreddende
elke dag weer in gelijke  pas

ze is een moederspin
maar haar web verliest kracht

mens

 

is het wisselstroom
of ouderwetse stoom
aan uit aan uit
gevoelens die stromen
of bij het kookpunt stomen
het mag echt allemaal
want ik ben mens
niet van staal
 

altijd keuzes

het brood en de mueslibol

staren me aan

mens laat je toch gaan

neem deze volle graan

nee ! neem mij zegt de

bruin gebakken mueslibol

noten krenten en rozijnen

in een besprenkeld zomers jasje

nog een blik door de koelkast

toch maar Grieks

lange schaduwen

vernevelde weilanden

ik hou van de herfst

groen ingezaaid

 
                                   

de akkers zijn ingezaaid

de boerin mag nu

heel even rusten

want het land grijnst

zou de wolf de jager

ontmoet hebben

is zijn honger en ego

te groot geweest

de tafel is gedekt

met een nieuwe kaart

het tafelhoofd

is van het volk

 

hoop

zijn ogen lijken gesloten

hoofd en schouders laag

bang voor de mensen

ze zien hem toch niet staan

zij ziet hem stiekem gluren

misschien toch nog contact

één ogenblik meteen afgezwakt

zijn ogen spugen vuur

haar ogen snel gesloten

zoveel boze intenties

kan ze niet aan

hallo wolven

ik kom weer even langs

alleen om te praten

mijn dromen worden

steeds bloeddorstiger

ik voel dat het gaat gebeuren

echo’s stemmen woorden

de droom wordt realiteit

mijn brein staat nooit meer stil

mijn duistere bossen zijn

nog geruisloos beslopen

valkuilen janken

in maanloze nachten

het geluid van stilte

dempt vallende tranen

het gaat binnenkort gebeuren

mijn brein staat nooit meer stil