Ik zie je zitten

 

Ik zie je zitten

Zo in jezelf gekeerd
als ik wat vraag
kijk je dwars door me heen

Komt het niet bij je binnen
is je brein geblureerd
door chaos nu stilgelegd

Heeft de oude (jij)
je in de steek gelaten
was je thuis onhandelbaar

Of kon het thuisfront
het niet meer handelen
in groot verdriet hier achtergelaten

Je geeft me een hand
en zegt “Dag Mevrouw”

Magda Haan
7-12-2025

 

,

 

als we nu de komma eens
wat vaker zouden gebruiken
gewoon even wat rust
geen uitroeptekens of punten
dubbele punten of plussen
en minnen die gebieden
het is een fraai gevormd
letterteken sowieso
ze oogt goed met
mooie rondingen
dus voor mij nu
even een
,

Magda Haan
3-12-2025

Ze schrijft

 

De dichter is vertrokken
naar de plek van haar dromen
ze reist haar pen achterna
door zwaaiende korenvelden
ondergaande zonnen
donderwolken en regenboog

ze schrijft verliefdheid
warme volle lippen
lichamen nooit meer koud
dezelfde weg te gaan
ze schrijft zon en volle maan
weerspiegeling van het water

stranden blote voeten
nooit meer schoenen aan
geleidelijk wordt het schrijven minder
de inkt raakt bijna op
ze voelt een koude rilling
er komt zeemist aan

Oude mannen

 

Het is schokkend
om te zien hoe oude mannen
de wereld vernietigen
hun wijsheid is doordrenkt
met macht en lust

niet alleen de vleselijke lust
daar kan je ook over schrijven
maar lust naar meer en meer
ook verwarren ze wijsheid
met kortzichtig regeren

het is bijna voelbaar
zelfs op dit witte papier
de pijn die ze veroorzaken
als het kon zou hier ter plekke
bloedvlekken ontstaan

 Magda Haan

23 nov. 2025

 

Terugblik op Poëzie en Proza in Rijkerswoerd Arnhem.

 

Stappenteller

 

 

Nu de stappenteller

af en toe hapert

rusten de schoenen

dampend in de hoek 

een energiedip

of hete hielen

blaas uit blaas uit

altijd druk

altijd rennen

altijd denkbeelden

ga ik alvast rusten

wie weet welterusten

puf puf uit.