een stem

was het de wind
of riep er iemand
flarden van woorden
over het hete zand

maar ik bestond daar alleen
moederziel genoemd
betoverd door
een onbekende stem
die mij toeriep

kwam het uit de zee
daar, was het duidelijker
net voorbij de branding
deed mij lopen
het water in

kom
kom je
kom je het
kom je het water
kom je het water in
…

© Magda Haan

Spiegel

spiegel

gearmd staan we voor de spiegel

je greep is los, nauwelijks voelbaar
zien wij elkaar nog
zoals toen die dag

zijn de jaren genadeloos

in het uitvoeren van houden van
ik zie nog steeds mijzelf
maar naast mij staat een vreemde

de herinnering van de smaak

van je lippen is vervaagd
de hitte van ons samenspel
is veranderd in ijzige kou

we zijn beland in de ijstijd

© Magda Haan

18 november 2017 deelgenomen aan de poëziewedstrijd Ongehoord in Rotterdam vanwege nominatie.

winter haiku

  

winterhaiku

geruisloos werken

laag voor laag gemetseld wit
sneeuwpop geboren

...

Magda Haan

veranderde wereld

vrijheid

vrijheid

vluchten kan niet meer
zou niet weten hoe
vluchten kan niet meer
zou niet weten waar naartoe

is in een lied bezongen
maar dit is helaas
vaak de realiteit
niet verzonnen, een feit
in vele landen in de wereld
worden mensen onderdrukt
familie s uit elkaar gerukt
geloof of overtuiging
zet aan tot haat
is er wel een ziel
vrij van egoïsme  en zonde

© Magda Haan

amper

amper

Als de slaap

nog tussen mijn
wimpers hangt...
de warmte zich
nog nestelt
tussen jou en mij
met amper ruimte
geluiden die storen
en dit tafereel
willen verstoren
zet ik uit
en neem je vast
naar de volgende
droom

 Magda Haan