de zee vol met verdrietige regels ligt
mijn woorden verwaaien tot wanhoop
smeulend vuur oplaait in een andere stad
als jouw stem schreeuwend verdwijnt
je jouw ogen neerslaat bij het aanzien
van de wanhoop en tegen beter weten in
dat aanspreken in het verre verleden ligt
zetten we allebei nieuwe routes uit
laten onze handen elkaar definitief los
plaatsen we andere namen en postcodes
en sluiten we af met of zonder tranen
