stop niet met je ademruis
laat me nog even
bruingebrand zwemmen
in de blues van de zee
de nachtwind omarmen
blindelings genieten
van de sterrenstam
het ochtendrood binnenhalen
zomeravonden aanschouwen
gehuld in nachtgewaad
het aankomende licht
rondvertellen
zuiver mij, leg me open
laat me leven
maandag 29 augustus 2022
Afscheid
Abonneren op:
Posts (Atom)
Geluk
Hij zocht het geluk, het grote “het” hij zocht, maar vond het niet en vele malen stond hij met een kluitje in het riet hij zocht het geluk...
-
De tijd, de tijd, is de oliebollentijd weer voorbij? tempus wat als het water stilstaat de bron opgedroogd in krakende aarde zichtbare gr...
-
ook in de herfst zou ik ook mijn geliefde kunnen schrijven klaprozenvelden aanbidden op papier mijn rode rok kunnen laten zwieren oliebol...
-
Blij verrast dat mijn ingezonden gedicht geselecteerd is voor de bundel. proosten aan de frontlijn de horizon gilt naar alle tijden tijden...
