Door gedachten gedragen

waar de zee weigert aan land te komen beukend grenzen ingenomen je lied herhaalt zich woest, onstuimig schuimig materiaal spuugt voor de jutter sporen weggespoeld waar eens liefde geschreven was schoenmaten tellen niet meer mee de meeuwen doen hun dans aan de vloedlijn © Magda Haan

hij kreupelt weken door tot hij bloot buigt de kou legt hem normaal sti hij kreupelt weken door tot hij bloot buigt de kou legt hem normaal stil zijn schat groene stekelbollen is al gevallen maar de warmte knaagt nog aan zijn kruin © Magda Haan

het was-etiket sletig en inmiddels verwassen kleding vaal en een afhangende zoom die losjes over haar kousen valt haar leven die verwassen is de leegte is verstokt van kleuren vandaag is eender aan gisteren haar netwerk is eenzaamheid de stilte heeft bezit genomen van haar, vol mistflarden © Magda Haan