Door gedachten gedragen

was het de wind of riep er iemand flarden van woorden over het hete zand maar ik bestond daar alleen moederziel genoemd betoverd door een onbekende stem die mij toeriep kwam het uit de zee daar, was het duidelijker net voorbij de branding deed mij lopen het water in kom kom je kom je het kom je het water kom je het water in … © Magda Haan

spiegel gearmd staan we voor de spiegel je greep is los, nauwelijks voelbaar zien wij elkaar nog zoals toen die dag zijn de jaren genadeloos in het uitvoeren van houden van ik zie nog steeds mijzelf maar naast mij staat een vreemde de herinnering van de smaak van je lippen is vervaagd de hitte van ons samenspel is veranderd in ijzige kou we zijn beland in de ijstijd © Magda Haan